باسمہ تعالی السلام علیکم ورحمتہ اللہ وبرکاتہ! سوال١: آنطوری کہ نبی خدا ابوالبشر حضرت آدم (ع) را ابلیس از سجدہ نمودن انکار کرد لذا خدا او را از بارگاہ خود بیرون کرد۔ اگر من خطا نمی کنم آن کہ ابلیس جلوی تمام ملائکہ و حضرت آدم (ع) نافرمانی خدارا انجام دادہ بود۔ و نہ فقط راندہ ی بارگاہ خداوندی شد بلکہ از خدا مھلت خواست تا بندگان خدا را فریب دھد و برایش مھلت موقت دادہ شد سوالم این استکہ بااینکہ حقیقت ابلیس را حضرت آدم میدانستد چرا حرفش را قبول کردند؟ و بر قسم خوردن او چرا باور کردند و بر ابلیسی کہ زندگانی جاویدانہ و مقام و مرتبہ ی ملائکہ را دست آوردہ بود چرا اعتماد کرد؟ آیا ممکن است کہ ابلیس یک فرمان خدارابہ شکل دیگر جلوہ دھد و حضرت آدم کہ معصوم از خطاند بر حرف ھایش باوربکنند؟ در حالیکہ اللہ تبارک و تعالی با صراحت گفتہ کہ بہ آن درخت نزدیک نشوید و اگر شدید شمارش در ظالمین خواھد شد۔ آ یا حضرت آدم بنفسہ نزد آن درخت رفتہ بودند؟ یا ابلیس از آن درخت میوہ را برای حضرت آدم تھیہ نمودہ بود؟ خدا ناصر و مددگار شما باشد۔ والسلام علیکم ورحمتہ اللہ وبرکاتہ
باسمه تعالی
پاسخ استفتاء شما :
اطلاع آدم علیه السلام بر تمام حقائق ابلیس محل تردید است بلکه طبق برخی نقلها حضرت آدم علیه السلام اگاه به دروغگو بودن ابلیس نیز نبود لذا چون برای اولین بار چنین سخنی را می شنید لذا باور کرده و از درخت منهیه خورد ضمن اینکه عالم تکلیف در قبل از دنیا وجود نداشته است لذا ظلمی که حضرت آدم در حق خود کرد از باب گناه نبوده است بلکه از باب دوری از رحمت الهی بواسطه این عمل می باشد و منافات با عصمت ندارد به عبارت دیگر عصمت مربوط به عالم دنیا است نه قبل از ان و عالم برزخ یا بهشت والله العالم بحقائق الامور.