با سلام آیا نسبت به دختر ۹ ساله ای که تحت فشار و تلقین مادر بوده و قوه تمیز و تشخیص خود را به لحاظ فشار روانی از دست داده و این فشار و القاء مادر را پزشکی قانونی نیز تایید کرده است می توان حکم کلی خروج از حضانت داد؟ آیا صرفا رسیدن به سن بلوغ شرعی می تواند دلیلی بر خروج از مدار حضانت باشد؟ یا به دلیل این فشار روانی و القائات، علیرغم رسیدن به سن بلوغ شرعی مصلحت وی ایجاب می نماید همچنان در مدار حضانت باشد؟ آیا قاعده فقهی ” ان الطفل اذا بلغ له الخیار” برای چنین کودکی صدق می کند؟