بسم الله الحلیم الحکیم محضر مبارک و مقدس علمای اسلام (س) و مسئولین محترم ایران عزیز درود و احترام فراوان حمد و سپاس بیکران خدای بزرگ را که انسان ها را به بهره مندی از عقل و علم دعوت میکند. اینجانب ناصر طاهری از شما بزرگواران و هدایتگران درخواست بررسی پیشنهادات و نظراتم پیرامون مسئله ی اجتماعی دختران خیابان انقلاب را دارم. امیدوارم توجه شما عزیزان به این موضوع جلب شود. با توجه به اهمیت موضوع نوشتاری نسبتا طولانی پیش روی شما قرار دارد. بنابراین از حوصله و دقتی که به خرج می دهید صمیمانه سپاسگزار خواهم بود. من معلم هستم و رسالتی که سرنوشت و جامعه برای من مقرر داشته است انقدر ارزشمند و گرانبها است که هر لحظه ی زندگی را باید راجع به خداشناسی، جهان شناسی و انسان شناسی به تفکر و تحقیق اختصاص دهم تا بتوانم رسالت خود را ان گونه که شایسته است انجام دهم. در این مسیر لطف و عنایت الهی را هر لحظه احساس کرده ام. البته اشتباهاتی نیز داشته ام که از همه ی انها تجربیات ارزشمندی را کسب کرده ام. آنچه سبب توجه من به این موضوع شده است بخاطر اهمیت این موضوع در همه ی ابعاد دینی، اجتماعی و انسانی است. با توجه به شرایط متفاوت کشور و سختی هایی که پیش رو داریم نتوانستم بی توجه از کنار این مسئله ی مهم عبور کنم. آزادی و اختیار بعنوان یکی از اساسی ترین موهبت های الهی برای رشد، تکامل و تعالی انسان ها مورد تهدید و تعرض قرار گرفته است و انسان در اندیشه ی برخی بعنوان موجوداتی جاهل، ضعیف و مقلد محسوب شده اند. خداوند با اعطای ازادی به انسان ها خواستار این شده که هر شخصی سرنوشت خویش را تعیین کند و با این اصل دست به انتخاب بزند و در مسیر زندگی گام بردارد. البته که با اعطای این موهبت هر کسی مسئول سرنوشت خودش خواهد بود. به همین دلیل خداوند متعال نظام جزا-پاداش را بر جهان قرار داده است. حتی خداوند نیز خودش را در برابر خواست انسان ها قرار نمی دهد. از پیامبران نیز خواسته که راهنمایی و هدایت کنند ضمن اینکه ازادی و اراده ی افراد را محترم بشمارند و به ان قائل باشند. چون اساسا نظام پاداش-جزا مبتنی بر اصل ازادی است پس عمل اجباری را از کسی قبول نخواهد کرد. اگر قرار بود اجباری در ایین زیستن انسان ها قرار دهد اساسا ناهماهنگی بین موهبت ها اتفاق می افتاد که سزاوار جایگاه الهی او نیست. پس قائلان به زور و استبداد مقابل نظام پاداش و جزای خداوند قرار خواهند گرفت. طبیعتا هیچ قدرتی توانایی ایستادگی و مقابله با این نظام الهی را نخواهد داشت. همیشه نه تنها برای خودم که برای هر مخلوقی رسالتی متصور بوده ام. چون قویا معتقد هستم خداوند متعال از هر خلقی هدفی داشته است و کاری عبث انجام نمی دهد پس باید هر مخلوق و موجودی رسالتی خاص داشته باشد. اما در طی این رسالت فراز و فرودهایی مقابل افراد قرار میگیرد که در عین استواری و تلاش برای رسیدن به هدف ممکن است لغزش هایی نیز داشته باشند ولی انچه مسلم به نظر می رسد، این است که این فرد انقدر قابلیت دارد که خداوند متعال به او جان بخشیده است. و به همه ی انسان ها فارغ از هر چیزی کرامت بخشیده است. حتی با وجود اگاهی به اینکه بیشتر افراد ناسپاس خواهند بود. اما همواره آزادی، کرامت، عزت افراد را حفظ فرموده و به انها فرصت زندگی داده است به این امید که با بهره مندی از عقل، علم، اراده، ازادی، تجربه و سایر نعمت ها به سوی خودشکوفایی-تعالی قدم بردارند. از همه خواسته کمک رسان باشند و به جای اختلاف و تقابل به تعالی هم کمک کنند. خداوند متعال در قران میفرمایند:«…تعالوا الی کلمة سواء بیننا و بینکم…» بنابراین بعنوان معلم همواره سعی کرده ام کرامت و آزادی انسان ها را حفظ کنم و انسان ها را به بهره مندی از نعمات الهی برای تعالی تشویق کنم و کمک رسان همه ی انها باشم. از قضاوت و محاکمه ی انسان ها بخاطر تفاوت هایشان دست بردارم. چون اساسا من نیز همتای انان هستم. من با سطحی از ظاهر افراد مواجه هستم . هیچگاه به ظاهر افراد نمیشود حکم کرد و انها را مومن و یا کافر خواند. « والله علیم بالذات الصدور» . او چیزهایی میداند که ما نمی دانیم. دختران خیابان انقلاب خواسته ای دارند که ان احترام به حفظ آزادی و کرامت انها بعنوان موهبتی الهی است. خواستار این اصل هستند که در پوشش خود صاحب اختیار باشند و کسی، چیزی را به انها تحمیل نکند. اما متاسفانه بارها از سوی برخی افراد و مسئولین مورد تهمت و ناسزا قرار گرفته اند! در حالیکه همه ی انها فرزندان ایران عزیزمان هستند. همه ی انها در بستر جامعه ی دینی-مذهبی بزرگ شده اند. توهین ها و ناسزاها و احکام قضایی که برای انان صادر میشود بخاطر اینکه کار انها را فساد و فحشا بر می شمارد در حالیکه در زمینه ی حجاب ما نظریات متفاوتی از علمای اسلامی را داریم. پس در جامعه ی اسلامی هرگز نباید صرفا به نظر برخی علما و صاحب نظران توجه کرد. باید همه ی متن ها و تفاسیر را دید و این را پذیرفت که همه ی افراد جامعه را نمی توان یک شکل کرد. همه ی افراد یک جامعه را نمی توان در یک گروه و دسته قرار داد. همه ی افراد یک جامعه را نمی توان وادار کرد که فقط خواسته ی طبقه ی حاکم را رعایت کنند. چون اساسا همانطور که بین علمای دینی اختلاف نظر هست. بین افراد نیز اختلاف نظر وجود دارد. نهایتا همه خواستار این هستند که کرامت و ازادی انها حفظ شود. سوالی اساسی که در برخورد با دختران خیابان انقلاب در ذهن من ایجاد میشود این است که ایا اساسا برخی افراد و قانون گذاران خود را مبری از خطا و اشتباه فرض کرده اند و یا به عصمت رسیده اند که این چنین افراد را سرکوب میکنند و به انها تهمت هایی روا میدارند؟ چطور برایشان احکام قضائی سنگین وضع میکنند؟ چگونه خواستار حذف و طرد ان افراد از جامعه و فعالیت های اجتماعی هستند؟ از کجا مطمئن هستند که قضاوتشان دقیقا منطبق بر خواست خداست؟ در این اصل که قانون نیز باید محترم شمرده شود تردیدی نیست اما این قانون باید بتواند پاسخگوی نیازهای همه ی افراد جامعه و یا طیف وسیعی از افراد جامعه باشد. جامعه ای که از ادیان و مذاهب مختلف، قومیت ها و فرهنگ های متفاوت، سلیقه های گوناگون شکل گرفته است. قانون باید در خدمت همه ی مردم باشد. به تعبیر امیرالمومنان(ع) به مالک اشتر:«… افراد در جامعه یا برادر دینی تو هستند و یا در افرینش همتای تو پس با انان به مدارا رفتار کن، در رفع نیازهای انان کوشا باش و…» در این زمینه شاهد تنگ نظری هایی هستیم که عامدانه یا غافلانه افراد را مقابل هم قرار میدهد! احزاب و گروه ها در برابر هم قرار گرفته اند و در واقع تقابل، تنش و اصطکاکی در جامعه شکل گرفته که دامنه ی ان از مرزها فراتر رفته است. و بخاطر رفتارهای زشت و زننده ی عده ای در مواجه با دختران خیابان انقلاب، بخاطر قانونی که پاسخگوی نیازهای افراد نیست و عده ای را در جامعه سرکوب و حذف میکند موجب شده تا نهادهای بین المللی پا به عرصه بگذارند. رسانه ها با قدرت فراوانشان این ها را به تصویر می کشند و از بستر ایجاد شده علیه کشور سوء استفاده می کنند. و نهایتا تیر پیکان همه ی انها به سمت دین-مذهب نشانه گرفته شده است که اسلام عزیز را دینی معرفی کنند که پاسخگوی نیازهای افراد نیست و در مواجه با نیازهای مختلف همه ی انها را نادیده میگیرد و حذف میکند. عزیزانِ جان، تنگ نظری های موجود که سبب شده تا فقط نظر عده ای از علما و فقها مطرح شود به نفع دین و کشور قرار نگرفته است و مورد هجوم افکار بین المللی و تحریم های حقوق بشری واقع شده ایم که متاسفانه ی اثر این تحریم ها بسیار زیاد بر پیکره ی مردم تحمیل شده است. مردمی که از قومیت های مختلف، ادیان و مذاهب مختلف اعم از : شیعه و سنی، مسیحی، ارمنی، زرتشتی، یهودی و…در طول چهار دهه ی اخیر از تن، مال، اولاد، ناموس و جانشان باندازه ی توانشان مایه گذاشتند تا قوام این کشور و نظام حاکم بر ان را حفظ کنند. این جاست که ملت ایران را متمایز از بقیه ی ملت ها میکند. شما کجا چنین مردمی شریف و بزرگواری در جهان و در طول تاریخ سراغ دارید؟ باید به این مردم ایثارگر کمک کرد. انها با همه ی توانشان به دفعات مختلف به میدان امده اند. حال این وظیفه ی مسئولین و قانون است که به انها کمک کند و بار اضافی را بر انها تحمیل نکند. مردم ما تنها در تنگنای مسائل حقوق بشری نیستند. تحریم ها بر همه ی ابعاد زندگی اثر گذاشته و مشکلات داخلی نیز اوضاع را سنگین کرده است. اینها همه نهایتا مشکلات کشور هستند که بطور مستقیم مردم در مواجه ی با همه ی انها قرار گرفته اند. پس باید در درجه ی اول از همه ی ظرفیت های داخلی ممکن استفاده کرد تا حجمِ این بارِعظیمِ سختیِ معیشت و زندگی را کم کرد. پس لازم است از نظر بقیه ی علمای اسلامی نیز بهره مند شد. لازم از همه ی ظرفیت های دینی و قانونی بهره مند شد و با استفاده از نظر همه ی ان بزرگواران مانع استمرار فشار نهادهای بین المللی در مواجه با دختران خیابان انقلاب شد. هرگز این نشانه ی ضعف و شکست تلقی نشود. این نشانه ی استفاده از همه ی ظرفیت های داخلی است. نشانه ی مردم سالاری دینی است که نیازهای افراد را با مراجعه ی به ارای همه ی فقها و علمای عزیز رفع میکنیم. موجب درخشش اسلام و پویایی جامعه ی اسلامی است. موجب حفظ وحدت در جامعه میشود و افراد را نه تنها در مقابل هم قرار نمی دهد بلکه افراد کنار هم قرار میگیرند تا به بالندگی ، شکوه و پویایی جامعه ی اسلامی و کشور کمک کنند. همه ی این تصمیمات موجب میشود تا جمعیتی که از کشور بخاطر تفاوت دیدگاه با مسائل سیاسی، فرهنگی، مذهبی و… موجود به خارج از کشور میروند در داخل کشور بمانند و به پیشرفت کشور خودشان کمک کنند. آزادی و کرامت همه ی افراد را حفظ کنیم و برای حقوق افراد تلاش کنیم. کمک رسان همه ی افراد برای پیشرفت جامعه باشیم و با تکیه بر نظرات همه ی علما، فقها، دانشمندان علوم اسلامی و انسانی و … سبب شکوفایی افراد و تعالی انها شویم. بپذیریم که هیچ یک از ما معصوم نیستیم و بخاطر تفاوت هایی که داریم همدیگر را قضاوت نکنیم و در تقابل با هم قرار نگیریم. مزین به اخلاق حسنه باشیم. البته نگرانی برخی علما و مسئولین قابل درک است. همه ی ان عزیزان بزرگوار نگران اندلسی شدن ایران هستند. در حالیکه اساسا فرق بسیاری بین جوامع غربی و شرقی ، جامعه ی اندلس و ایران وجود دارد. ما ملت ریشه داری در طول تاریخ هستیم. ملتی بزرگ که همواره به بشریت خدمت کرده ایم. نگرانی هایی که ریشه در فساد و فحشای ناشی از کشف حجاب عده ای مطرح میشود درمانش استفاده از قدرت و حذف افراد نیست. بلکه وضع قوانینی متناسب با تغییرات موجود است که جلوی فساد و فحشا را بگیرد. این قوانین حتما در نظر نظریات دانشمندان مختلف علوم اسلامی و انسانی مطرح است که باید به قانون تبدیل شوند. از طرفی جامعه ی امروز بسیار خردمندتر و عالم تر از قبل است. دستورات علمی و اخلاقی را همواره سرلوحه ی کار خود قرار داده است. حتی در جوامعی که ازادی های مختلف جنسی وجود دارد ما شاهد قوانینی در مقابله ی با فساد و فحشا هستیم. نمی توانیم از ترس فساد و فحشا به رویه ی موجود ادامه دهیم. اصلا قابل چشم پوشی نیست که حتی با وجود قوانین حجاب اجباری باز هم فحشا و فساد در کشور اتفاق میافتد. چون اساسا قوانین سخت گیرانه و بازدارنده در هر حد و درجه ای که باشند باز هم توانایی مقابله با خواست افراد را ندارند. به تعبیر اولیاء الله (ع) : « انسان ها از هر چه منع شوند، نسبت به ان حریص میشوند.» راه برون رفت تکیه بر عقل، علم، تجربه و اخلاق است. دقیقا همه ی ان چیزهایی است که در قران کریم و تعالیم مذهبی امده است. همانطور که راجع به اصول دین، فروع دین نظریات گوناگونی مطرح است. راجع به مسائل مدنی نظیر حجاب نیز در متون اسلامی و نظریات دانشمندان علوم اسلامی دیدگاه های مختلفی رایج است که با مراجعه ی به انها و استفاده از انها میتوانیم از ظرفیت های وسیع اسلام در مقابل با افراد سخن بگوییم. میتوان موجب ایجاد نگرشی مثبت راجع به اسلام شد. نباید گذاشت دین مورد هجوم تنگ نظران، خناثان و نگاه های اعورانه و خودخواهانه و متکبرانه شود. انچه اسلام را عزیز داشته است بزرگی و فراگیری ان است که در قلب خود آموزه های همه ی ادیان را دارد. حافظ دین خداوند است که در طول تاریخ با وجود هجمه های مختلف از ان مراقبت کرده است؛« فالله خیر حافظا و هو ارحم الراحمین». در پایان از همه ی شما عزیزان کمال تقدیر و تشکر را دارم. از خداوند متعال برای همه ی شما سلامتی، طول عمر، عزت و توفیقات روزافزون را خواهانم. ( اخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین ) ( انچه لازم است مورد تاکید قرار دهم این است که بنده بعنوان انسان و معلم این را حق خود فرض کردم که با شما ارتباط برقرار کنم. امیدوارم تصور نشود که با گروه ها، رسانه های مختلف خارجی بخاطر بیان موضوع دختران خیابان انقلاب همسو بوده ام.) رونوشت: دفاتر محترم مراجع عظام تقلید (رض) بیت مقام معظم رهبری ریاست محترم قوه ی قضائیه دفتر حقوق زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری