به نام خدا ضمن سلام و احترام اینجانب اسمم علی هست، اهل مازندران،تو کودکی بخاطر طلاق والدینم از هم ، زندگیم از حالت معمولی خارج شد، بعدش هم یک نامادری وارد زندگیم که ده سال تمام هر روز زجرم میداد، کتکم میزد، وسایلمو میشکوند و از گرسنگی و تشنگی بهم تحمیل میکرد حتی ، برای رفع حاجت هم اذیتم میکرد، الان دانشجو هستم، یه آدم به تمام معنا افسرده، راستش دوست ندارم دیگه زندگی کنم، دور و بریام بهم فشار میارن که درس بخونم و فوق لیسانس کنکور بدم، ولی دغدغه کنکور ارشد دادن ، کار پیدا کردن ، خونه گرفتن و خیلی از مسائل دیگه داره اذیتم میکنه، تقریبا الان نیمه آواره هستم و دغدغه آینده داره حالمو بدتر و بدتر میکنه، اینقدر زجر کشیدم که حتی انرژی و انگیزه ای نیست که بخوام زندگی کنم،حالم خیلی بده و هی باید غصه آینده رو بخورم، در حالی که از زجر های که کشیدم از لحاظ روحی و روانی داغونم، من واقعا دوست ندارم زندگی کنم میشه بگید باید چکار کنم ؟ لطفا شرح حال این بنده نزار رو به جنابشون بگید و راه حلی بطلبید؟؟ حتی اگر ذکری یا دعایی باشه که در دم جان هم بدهم ،راضیم