سلام علیکم. برای انجام اعمال واجب فروع دینی ای که نیاز به یقین به جهت صحت عمل آن واجب دارد. آیا شرعاً فرد وسواسی که سخت به یقین می رسد می تواند رفتار و حالات عموم مومنین در انجام آن عمل واجب را که نیاز به یقین مکلف دارد را مورد تطبیق قرار داده و بگوید که معمولا اگر عموم مومنین در اینگونه رفتار و حالات برای انجام آن فریضه مدنظر قرار می گرفتند معمولاً برایشان یقین حاصل می شود جهت صحت عمل، پس با استناد به این استدلال گفته شده عمل واجب من که نیاز به یقین دارد شرعاً محکوم به صحت و قبولی بوده و بریءالذمه خواهم شد؟