شخصی مبتلا به بیماری بیرون آمدن مستمر قطرات بول به صورت موقّت است، یعنی بعد از بول کردن، به مدّت یک ساعت یا بیشتر قطرات آن از او خارج می گردد. با توجّه به این که وی در بعضی از شبها جنب شده و گاهی یک ساعت قبل از اذان بیدار می شود و احتمال می دهد که بعد از آن، منی با قطرات بول خارج شود، نسبت به روزه اش چه حکمی دارد؟ وظیفه او برای این که با طهارت داخل وقت شود، چیست؟