محضر مبارک آیه الله العظمی . با اهدا سلام و تحیت ؛ شخصی از دنیا رفته و وصیت نموده است که یک قطعه باغ که از ثلث مالش خیلی کمتر است ( به مدت سی سال از عایداتش در منزل روضه خوانی شودو پس از سی سال چنانچه از اولادانش ” محتاج ” باشند از ” زمین ” آن استفاده نمایند در غیر این صورت پول آن صرف امور خیریه مانند ازدواج بیچارگان و اماکن متبرکه گردد ) اکنون پس از چهارده سال که از فوت آن مرحوم گذشته و ۱۷ سال دیگرباید روضه خوانی شودو سپس به قسمت ذکر شده بعدی از این فقره وصیت عمل شودآیا شرعا یکی از ورثه که از اول هم با وصیت مخالف بوده است و محتاج هم نیست می تواند نسبت به برداشت سهم خود از باغ موصوف اقدام کند یا باید بعد از سی سال حسب الوصیه در صورت ثبوت احتیاج بردارد ؟ وظیفه اوصیا در این مورد چیست ؟ وصیت نامه کتبی است و با توافق ده نفر از یازده ورثه توسط دادگاه محترم تنفیذ شده است . والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
باسمه تعالی
پاسخ استفتاء شما :
ورثه حق ندارند بر خلاف وصیت عمل نمایند و باید به مدت سی سال کامل مراسم روضه خوانی برگزار گردد و بعد از سی سال اگر فردی از ورثه مجتاج بودند به مقدار سهم خود حق برداشت از مال را دارند.