آیت الله حسینی علوی گرگانی زید عزه سلام علیکم. ۱-در اثر سخنرانی بعضی از علما دچار شبهه شدم که آیا نظریه وحدت شخصی وجود درست هست یا نه. از حضرتعالی تقاضای راهنمایی یا معرفی کتابی در این مورد دارم. و اینکه آیااز مراجع بنام حوزه معتقد به وحدت شخصی وجود بودند یا خیر؟ ۲-آیا خبر واحد می‌تواند حکم عام قرآن را تخصیص دهد؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، مبانی آن را بیان فرمایید. ۳-نظر جنابعالی در مورد شرط اعلم بودن در مرجع تقلید چیست؟ ۴- خانمي که به عقد مردي درآمده و هنوز در خانه پدر است الف_ آيا خروج از خانه و نذرش با اذن شوهر بايد باشد؟ ب_ نفقه اش بر کيست؟ آيا تمکين تام يا ناقص بر او واجب است؟؟ ۵-در مورد سفارش پیامبر (ص) به وجوب معرفت امام زمان در حدیث «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه» اخیراً مطالبی شنیده می‌شود که مصداق آن را در سطح غیر معصوم نیز پایین می‌آورد. به نظر حضرتعالی چنین برداشتی صحیح است؟ و آیا امامت ذومراتب است؟ ۶-آیا می‌توان گفت وجود مفاهیم مذمومی همچون لهو، لعب و لغو در فقه اسلامی، یکی از علل کمرنگ بودن و به رسمیت شناخته نشدن شادی در جوامع اسلامی است؟ ۷-آیا باید به بخشش_خداوند امیدوار بود یا اطمینان کنیم که خداوند ما را بخشیده است؟

باسمه تعالی
پاسخ استفتاء شما :

۱_ علما و مراجع قائل به وحدت وجود به معنای وحدت حقیقی تمام موجودات نیستند و اگر فردی هم قائل به معنای وحدت وجود باشد مراد آن است که تمام موجودات تجلی وجود حقیقی الهی و وابسته به ذات نامتناهی هستند و وحدت حقیقی در ذات مراد نیست.

۲_ خبر واحد ثقه که اطمینان به صدور ان باشد میتواند ادله قرآن را تخصیص بزند و علت آن هم وجود آیات دال بر حجیت خبر واجد و روایات مختلف و دستور اهل بیت علیهم السلام به مراجعه به اخبار راویان ثقه است و توضیح این مطالب نیاز به مراجعه به ادله حجیت خبر واحد دارد که مفصل خواهد بود.

۳_ اعلم بودن در شرایطی که امکان احراز اعلم وجود داشته باشد امری ضروری و لازم و عقلایی است و اگر امکان احراز آن نباشد باید به فردی که ظن به اعلمیت او می باشد مراجعه شود و الا باید از فردی که مساوی با دیگران و در دسترس است تقلید شود.

۴_ اگر شوهر حاضر باشد که نفقه زن را کامل بدهد تمکین و اجازه از شوهر هم لازم است لکن عرفا تا زمانی که خانم در خانه پدر است شوهر نفقه کامل نمیپردازد لذا اذن از شوهر برای نذر و خروج از منزل و تمکین کامل هم واجب نیست ولی تمکین عرفی لازم است.

۵_ مسئله وجوب معرفت امام زمان در هر عصری مختص به امام معصوم علیه السلام است و شامل غیر معصوم نمی شود.

۶_شادی امری قلبی و درونی است و انجام گناه به بهانه شادی از جمله تزویر شیطان است لذا اسلام با شادی مخالف نیست و بسیاری از علما و متدینین در زندگی خود شاد و خرم بوده و شوخیهای مباح میکردند ولی انجام گناه و کارهای شیطانی که موجب دوری از رحمت خدا شود شادی حقیقی نیست بلکه مسکنی ظاهری است لذا بسیاری از افراد رقاص و ترانه خوان دچار مشکلات روحی روانی و استرس های دنیایی هستند.

۷_ ناامیدی از رحمت الهی بزرگترین گناه است لکن امید به رحمت خدا باید همراه با عمل صالح باشد ولی اگر گناهی انجام گیرد هر چند بزرگ باشد و توبه صورت پذیرد نباید ناامید شد و به رحمت الهی امیدوار بود و جبران نمود.

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن