با سلام و تقدیم احترام گاهی در امر به معروف و نهی از منکر دلسوزانه نسبت به اقدامات مسئولین، آمر یا ناهی ناخواسته مشمول عناوینی چون نشر اکاذیب، افترا یا …. می شود که عدم شفافیت عملکرد توسط خود مسئولین از علل معده آن است. ۱- با توجه به فقدان عنصر قانونی، در صورت پیگرد قضایی آمر یا ناهی چه حمایت هایی در چه سطحی برا آن ها در شرع مقدس قابل تصور است؟ ۲- عدم تعقیب و پیگرد آنها در صورتی که شاکی خصوصی داشته باشد یا خیر فرقی دارد؟ ۳- آیا آمر یا ناهی که از اجرای این فریضه انگیزه اصلاح داشته است نمی تواند مشمول عنوان (محسن) باشد؟ ۴- آیا اقتضای تبعیض مثبت در مورد وی وجاهت ندارد؟