سلام علیکم شخصی مبتلا به بیماری بیرون آمدن مستمر قطرات بول به صورت موقت است، یعنی بعد از بول کردن، به مدت یک ساعت یا بیشتر قطرات آن از او خارج می‌گردد. با توجه به اینکه وی در بعضی از شب‌ها جنب شده و گاهی یک ساعت قبل از اذان بیدار می‌شود و احتمال می‌دهد که بعد از آن منی با قطرات بول خارج شود، نسبت به روزه اش چه تکلیفی دارد؟ وظیفه او برای اینکه با طهارت داخل وقت شود، چیست؟
باسمه تعالی
پاسخ استفتاء شما :
صرف شک در مورد خروج منی موجب وجوب غسل نمی شود و اصل بر طهارت است البته احتیاط آن است که غسل کند و وضو هم بگیرد ولی این احتیاط جنبه استحبابی دارد البته اگر یقین به جنابت دارد باید غسل کند و اگر بعد از آن شک در خروج منی کند حکم طهارت مترتب است و غسل مجدد واجب نیست