مقدارى زمين كه توسط اجداد ما احياء شده، بدليل نبودن امكانات مدّتى نتوانستيم آن را كشت كنيم، حال كه تصميم بر استفاده و كشت آنها را داريم، بعضى مىگويند اين زمين¬ها جز مراتع مىباشد و بهرهبردارى را براى ما مجاز نمىدانند، حكم چيست؟
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: زمينى كه توسط شخصى، احياء شده ملك او مىگردد، پس اگر به قصد اعراض، ترك زراعت و كشت شده آن زمين جزء اراضى موات حساب مىشود و هر كس آن را احياء كند، ملك او مىگردد ولى اگر ترك زراعت به جهت اعراض نبوده، بلكه انتظار وقت مناسب داشته در اين صورت در ملك صاحبش باقى است و بدون اجازه او ديگرى حقّ احياء ندارد.