الف: پدر بزرگ ما حدود ۶۰ سالی است که از دار دنیا رفته و دارای چند پسر و دختر بود. عموها و پدر ما آنچه از اموال منقول مانده بود را محاسبه کرده و سهم الارث عمّه ها را داده اند ولی از زمینهای مزروعی که پدر بزرگ ما آباد کرده بود چیزی به عنوان ارث به ایشان ندادند. الان یکی از عمّه های ما زنده است و از آن زمینهای مزروعی آباد کرده پدر خویش ادّعای ارث دارد. آیا از نظر شرعی به عمّه هایمان بابت ارث بدهکاریم؟ ب: دو قطعه زمین خانه سرا نیز برای پدر بزرگ ما بوده است که دارای سند است. عمو و پدر ما طبق صورت اموال موجود، سهمی از این دو قطعه زمین به عنوان ارث به عمّه ها ندادند چون در آن زمان عرف محلّی چنین بود که زمینها و خانه سرا را به خواهران خود به عنوان ارث نمی دادند. آیا ما شرعاً باید ارثیّه عمّه ها را از این دو زمین بدهیم؟ نماز هایی که در این خانه سراها خوانده ایم چه حکمی دارند؟