بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم ۱-حکم تکلیفی نمایش کودکان درفضای مجازی توسط خانواده واطرافیان چه بااجبار وچه باتمایل , درحالیکه قدرت انتخاب و اختیار ندارد, از نظر فقه شیعه چیست؟(توجه به آسیب های جبران ناپذیرفضای مجازی برکودکان ،امثال کودک آزاری و…) ۲-از چه ادله ای برای استنباط این حکم فقهی استفاده شده است؟ خواهشمند است با پاسخگویی به سوال فوق به صورت مکتوب و با مهر و امضای آیات اللع العظمی این جانب را در هدایت و پاسخگویی به سوالات دانش آموزانم مساعدت نمایید.

باسمه تعالی
پاسخ استفتاء شما :

چنانچه نشان دادن کودکان در فضای مجازی بر خلاف مصلحت آنان و یا بر خلاف موازین شرع و یا موجب ایذای آنها گردد جایز نیست و
به طور مختصر می توان گفت که کودک آزاری تحت دو عنوان قرار داد:
۱- ایذاء و ظلم
یکی از بزرگ‌ترین گناهان، ظلم و آزار به افراد است بخصوص زمانی که که هیچ پناه‌گاهی جز خداوند ندارد؛ چنانچه در حدیث نبوی ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ آمده است: اَنَّهُ قَالَ: قَالَ اللَّهُ – عَزَّ وَ جَلَّ-: اشْتَدَّ غَضَبِی عَلَی مَنْ ظَلَمَ اَحَداً لَا یجِدُ نَاصِراً غَیرِی.
و همچنین در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام آمده است: «مَا مِنْ مَظْلِمَةٍ اَشَدَّ مِنْ مَظْلِمَةٍ لَا یجِدُ صَاحِبُهَا عَلَیهَا عَوْناً اِلَّا اللَّهَ»
۲- کوتاهی در وظایف سرپرستی
فرزندان پس از تولد تحت سرپرستی والدین هستند لذا موظف به مراقبت و سرپرستی از آنها می باشند که به آن در اصطلاح “حضانت” و “ولایت ” گفته می شود البته این ولایت مطلق نیست تا به این بهانه فرزندان را وادار به هر کاری بنمایند بلکه این ولایت مشروط به رعایت مصلحت طفل است بنابراین چنانچه فعل پدر به مصلحت نباشد اعمال این ولایت جایز نیست و اگر اصرار بر آن داشته باشد حاکم شرع می تواند ورود نماید و مانع شود.
البته باید توجه نمود که عنوان آزار و ایذاء بر فعل ولی طفل صادق باشد.