سلام علیکم . اولا اگر ترغیب جوانان به دین ، مستلزم مزاح با بعض احکام دین باشد ، به حدی که به انکار منجر نشود ، آیا جایز است؟ اگر بدانیم روش دیگری ندارد ؟ دوم اینکه منظور از خصوصیت داشتن یا تداشتن چیست؟ یعنی فرقی ندارد یا اهمیتی ندارد؟ و اصل خصوصیت داشتن یک قید است یا نداشتن؟ و سوم اینکه اگر کودکی شخصی را شبانه از خانه خارج کند و او فوت کند ، آیا کودک ضامن دیه اوست یا عاقله ؟
باسمه تعالی
پاسخ استفتاء شما :
مزاح با مقدسات دینی جایز نیست مگر ضرورت شرعی اقتضا کند که باید مورد آن دقت شود.
سرپرست و ولی شرعی کودک ضامن دیه میباشد.