شخصی مالک شش دانگ یک باب خانه بوده است. ایشان الان فوت نموده و فاقد ورثه می باشد. وی در زمان حیات، راجع به کلیّه اموال خود از جمله این خانه، الفاظ ذیل را استعمال نموده اند: «این خانه برای مهران و خانواده اش است. من که غیر از اینها کسی را ندارم. باید کفن و دفن مرا انجام دهد و مرا از زمین بلند کند… بیایید این سند خانه را بگیرید و کارهای انتقال را انجام دهید تا به نامتان بزنم … اینها جای اولاد من هستند. من که کسی را ندارم. وارث ندارم. اینها خانواده من هستند و هر چیزی دارم برای اینهاست… اینها خیلی برایم زحمت کشیده اند مثل بچّه های خودم هستند» آیا با توجّه به این جملات، ما حقّی نسبت به اموال آن مرحوم داریم؟