بسمه تعالی جناب مستطاب مرجع عالیقدر جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی علوی گرگانی(مدظله العالی) با سلام و تحیات در فرض سوال مردی با خانمی ازدواج مینماید و در زمان وقوع عقد نکاح،زوجه شاغل نبوده است و زوج کلیه هزینه های معاش و نفقه زوجه را پرداخت میکند. اما زوجه بعد از ازدواج اصرار دارد که در یک شغل( صرفنظر از نوع شغل)مشغول به کار شود و این اشتغال به کار زوجه سبب شده است که زوجه نتواند وظایف زناشویی خود در زندگی مشترک را انجام دهد و اکثر اوقات روز را در محل کار حضور دارد و نمیتواند به امور منزل رسیدگی نماید و زوج را دچار عسر و حرج نموده است. لذا با توجه به فرض سوال صرفنظر از اینکه زوجه در چه شغلی اشتغال داشته باشد :الف) با وجود اینکه زوج کلیه مخارج زندگی و زوجه را تامین میکند، آیا اشتغال زوجه به نحوی که حداقل ۸ ساعت از روز را در محل کار حضور داشته باشد و نتواند وظایف زناشویی خود را به درستی انجام دهد و به واسطه آن زوج دچار سختی و مشقت شود مجاز است؟ ب) با توجه به فرض سوال آیا زوج میتواند از اشتغال زوجه ممانعت به عمل آورد؟ مستدعی است نظر شرعی و حکیمانه خود را با توجه به فرض سوال صادر فرمائید. خداوند بر عزت شما بیافزاید ابراهیم گنجی قلیچی وکیل پایه یک دادگستری
باسمه تعالی
پاسخ استفتاء شما :
چنانچه اشتغال زوجه در متن عقد شرط نشده باشد زوجه حق ندارد بدون اجازه مرد اشتغال به کار کند و مرد حق ممانعت دارد.