با سلام در مساله۹۸۳ اشاره شده کسی که نشسته نماز میخواند اگر در بین نماز بتواند بایستد باید مقداری را که می تواند، ایستاده بخواند. اینجانب به دلیل پارگیه دیسک کمر از دو ناحیه ، حدود ۴ سال است نماز را به شکل نشسته روی صندلی می خوانم و هر از چندگاهی هم که به شکل معمول سعی می کردم نماز را بخوانم به واسطه خم شدن در هنگام رکوع و سجود در کمرم عود می کرد و مجبور می شدم دوباره روی صندلی نشسته نماز بخوانم (( هرچند پزشک هم از همان ابتدای این مشکل خم شدن را برایم ممنوع کرده بود ))، حکم مساله ۹۸۳ را برای اولین بار امروز در رساله مشاهده کردم و از آن بی خبر بودم. سوال اول با توجه به اینکه صرف ایستادن ، درد کمرم عود نمیکند و خم شدن حتی به مقدار کم باعث شروع درد می شود ایا براساس مساله ی ۹۸۳ بر من واجب است که نماز را ایستاده شروع کنم و صرفا برای رکوع و سجود سرم را در همان حال ایستاده خم کنم ؟ سوال دوم : در قسمت تشهد هم صرف دوزانو نشستن فکر نمیکنم باعث عود درد کمرم شود ایا باید تشهد را به شکل اصلیش روی زمین به جا آورم؟ سوال سوم: در صورتیکه برای نماز خواندن باید به شکلی که در سوال اول و دوم مطرح کردم نماز بخوانم نمازهایی در این ۴ سال گذشته نشسته بر روی صندلی می خواندم صحیح است یا باید قضایش را بجا آورم ؟ با تشکر.