بسمِ الله الرَّحمٰن الرَّحیم حضور محترم مراجع عالیقدر تقلید جهان تشیّع موضوع: تعیین حکم شرعی خواستگاری از زن شوهردار با توجه به تغییر شرایط جامعه و وجود سابقه دوستی در اغلب موارد سلام علیکم، پس از عرض تحیات وافره به محضر جنابعالی و ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات خواهشمند است پاسخ مقتضی به مسأله طرح شده در زیر را حسب احکام شرع و فقه مرقوم فرمایید: شرایط جامعه تغییر نموده است و مردان به بهانه شناخت طرف مقابل، بعد از مدتی دوستی و گذراندن وقت و ارتباط با زن نامحرم اقدام به خواستگاری از وی می‌کنند. در حال حاضر خواستگاری عرفاً به منظور آشکار ساختن روابط دو نفر برگزار می‌شود و برخلاف قبل دیگر آغاز رابطه نیست بلکه به نوعی در جریان گذاشتن خانواده‌های طرفین از ارتباطی است که از قبل وجود دارد لذا خواستگاری نشانه روشنی از وجود روابطی پیش از وقوع خواستگاری است و قرائن هم آن را تأیید می‌کنند. با فرض تأهل زن، نظر به حرام بودن خواستگاری از زن متأهل حسب قوانین شرع، اگر خواستگاری بیانگر آن باشد که ایشان پیش از این نیز رابطه‌ای تحت عنوان دوستی با هم داشتند: ۱) اساساً آیا رابطه قبلی فیمابین زن شوهردار و مردی نامحرم که منجر به خواستگاری از زن شده، مصداق رابطه نامشروع و حرام (غیر از زنا و مادون زنا) هست یا خیر؟ ۲) حکم شرعی در این مورد چیست؟ آیا حد اسلامی باید در مورد آنها اجرا شود یا خیر؟ آیا تعزیر مصداق دارد یا خیر؟ اگر تعزیر مصداق دارد، میزان تعزیر بر چه مبنایی و چگونه باید تعیین شود؟
باسمه تعالی
پاسخ استفتاء شما :
حکم به وجود روابط نامشروع نیاز به احراز آن روابط دارد و اگر مرد از متاهل بودن زن مطلع نبوده است نمی توان با قرائن و شواهد ظنی که اطمینان آور نیست، حکم به روابط نامشروع نمود لیکن چنانچه شهود یا اقرار اثبات کننده وجود چنین روابطی باشد به مقداری که این روابط اثبات شده باشد، می توان حکم به تحقق آن جرم نمود و معیار گستاخ شدن افراد بر روابط حرام نمی تواند دلیلی برای حکم و مجازات افراد بر اساس امور ظنی باشد.