سلام علیکم در رابطه با سیره ی بانوان بزرگ دین، مطالب گوناگونی نقل میشود. به عنوان مثال دو نمونه از این مطالب را در ادامه می آورم: ۱_در سایت های مختلف آمده است: یحیی مازنی که از علمای بزرگ و راویان حدیث است، چنین نقل می کند: مدتها در مدینه، در همسایگی علی (ع) در یک محله زندگی می کردم . منزل من در کنار منزلی بود که زینب دختر علی (ع) در آنجا سکونت داشت، حتی یک بار هم، کسی حضرت زینب را ندید و صدای او را نشنید، او هرگاه می خواست به زیارت جد بزرگوارش برود، در دل شب می رفت، در حالی که پدرش علی علیه السلام در پیش و برادرانش حسن و حسین علیهما السلام در اطراف او بودند . وقتی به نزدیک قبر شریف رسول خدا (ص) می رسیدند، امیرالمؤمنین (ع) شمعهای روشن اطراف قبر را خاموش می کرد . یک روز امام حسن (ع) علت این کار را سؤال کرد، حضرت فرمود: « اخشی ان ینظر احد الی شخص اختک زینب » ؛ از آن می ترسم که کسی خواهرت زینب را ببیند. ۲_یا چنین مطلبی: مرحوم علامه مامقانی می نویسند: زینب در حجاب و عفاف یگانه است احدی از مردان در زمان پدرش و برادرانش تا روز عاشورا او را ندیده بودند. آیا واقعا رفتار امام علی (ع) نسبت به دخترشان در زمینه حضور در بیرون از منزل این گونه بوده؟آیا واقعا حضرت زینب (س) تا این حد از حضور در جامعه اجتناب میکردند؟برای من به عنوان زنی مسلمان، وقتی چنین مطالبی را میخوانم این سوال پیش می آید که اگر واقعا چنین نقل هایی صحیح می باشد و سیره ی بانوان بزرگ دین که به عنوان الگوی زنان مسلمان میباشند چنین بوده، پس چطور علما و مراجع عصر ما میگویند که بانوان از نظر دین میتوانند آزادانه در سایه رعایت حجاب و برخی مسائل شرعی، در زمینه های مختلف اجتماعی ، شغلی، تحصیلی، تفریحی و …در جامعه فعالیت کنند و از این نظر محدودیتی برای آنان وجود ندارد؟چنین چیزی چگونه با روایاتی از این دست سازگار است؟چون از این دست روایات چنین بر می‌آید که به عنوان مثال سیره ی حضرت زینب (س) به عنوان الگوی ما زنان مسلمان، رعایت چیزی بسیار فراتر از حد حجاب بوده است.پاسخ چنین پرسشی چیست؟چون تاکنون راه حل و پاسخی برای آن پیدا نکرده ام.ما زنان مسلمان که در عصر حاضر زندگی میکنیم، چگونه خود را با چنین گفته های متناقضی وفق دهیم؟
باسمه تعالی
پاسخ استفتاء شما :
اهل بیت عصمت و طهارت در قله کمالات اخلاقی و ارزش‌های الهی بوده اند لذا رفتارهای آنها به عنوان الگوی جامعه اسلامی کاملترین و مترقی ترین الگو می باشد و شامل بسیاری از آداب و اخلاق الهی و اجتماعی است لیکن لزوماً رفتار آنها به معنای وجوب یا حرمت ترک آن نیست لذا علمای بزرگوار با توجه به مجموعه اخبار و روایات احکام فقهی را برای مردم بیان می کنند در مسئله حجاب همچنان علما اعتقاد دارند که بودن خانم در منزل و عدم اشتغال او نسبت به مسائل اجتماعی اولویت دارد اما نمی‌توان حکم به حرمت حضور زن در اجتماع با رعایت موازین حجاب داشت و از آنجایی که امروزه شرایط اجتماع به گونه ای است که فرهتگ غربی غلبه دارد و بیان برخی امور موجب اهانت و یا روی گردانی عمومی مردم میشود نمی‌توان ممانعت از حضور بانوان داشت لذا توصیه به حضور همراه با حجاب و عفاف می شود البته همچنان اولویت بر عدم حضور بانوان است و کسی که بخواهد قلبا در مسیر الهی قدم بردارد بهتر است حتی المقدور از حضور در اجتماع خودداری کند و نامحرمان او را نبینند.