سلام علیکم در رساله عملیه به شماره  ۱۵۶۶ فرمودید؛ – لازم نیست انسان نیّت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلاً بگوید فردا روزه می گیرم، بلکه همین مقدار که برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد کافی است و برای آن که یقین کند تمام این مدّت را روزه بوده، باید مقداری پیش از اذان صبح و مقداری هم بعد از مغرب از انجام کاری که روزه را باطل می کند خودداری نماید. سوال این است که منظور از مقداری پیش از اذان صبح و مقداری بعد از اذان مغرب به دقیقه دقیقا چند دقیقه مراد است؟ چون مقداری ممکن است شامل ۳۰ دقیقه و ۲۰ دقیقه و غیره بشود.