سلام علیکم در توضیح المسائل حضرت عالی آمده: (کسی که به خاطر ازدواج نکردن به گناه می افتد، واجب است ازدواج نماید.) لطفاً بفرمایید که: الف) آیا منظور از گناه فقط زناست، یا چشم چرانی، خود نمایی زن، عشوه و ناز زن برای مرد نامحرم، و مانند آن را نیز شامل می شود؟ ب) منظور از عبارت (به خاطر ازدواج نکردن به گناه می افتد) کدام یک از این دو حالت زیر است؟ اوّل: اگر به خاطر ازدواج نکردن مرتکب گناه شد، بعد از آن ازدواج بر او واجب می شود. دوّم: وقتی به خاطر ازدواج نکردن میل شدیدی به گناه پیدا کرد، قبل از ارتکاب گناه ازدواج بر او واجب می شود. ج) آیا این حکم (هر کسی که به خاطر ازدواج نکردن به گناه می افتد واجب است ازدواج کند.) اعم از دائم و موقّت است، یا فقط منظور ازدواج دائم است؟