با سلام . یکی از ادله اخباریان بر صحت جمیع روایات کتب اربعه اینست که راویان کتب اربعه ملتزم بوده اند از اشخاصی نقل روایت کنند که مخفوف به قراین و مورد اعتمار باشند . لذا وقتی مثلا شهادت شیخ طوسی در رجال بر وثاقت شخص معینی پذیرفته است ، توثیق عام او بنحو ضمنی (به نقل روایت) نیز پذیرفته است . چنانکه در علم رجال گفته میشود حضور اسم راوی مجهول در سندی که علما آنرا صحیح نامیده اند ، موجب وثاقت است . دلیل ظاهرا قوی است . به این دلیل چگونه پاسخ دهیم؟

باسمه تعالی
پاسخ استفتاء شما :

آنچه که موجب اختلاف در صحت روایت از لحاظ سندی می شود معیارهایی است که رجالیون برای توثیق افراد در نظر می گیرند لذا اگر حتی توثیق شیخ طوسی را هم دلیل بر وثاقت آن فرد بدانیم لکن این وثاقت از نظر شیح و یا معیارهای او پذیرفته است لکن باید بررسی شود که ایشان چه معیاری را در نظر داشته و شاید معیار او با معیار برخی از رجالیون متفاوت باشد مثلا برخی رجالیون نقل راوی از ضعاف یا فطحی مسلک را دلیل بر ضعف او میدانند لکن برخی دیگر قائلند همین مقدار که خود راوی دارای وثوق و تقوا باشد نقل او از راویان دیگر هم معتبر خواهد بود چرا که شاید نقل آن راوی را محفوف به قرائن صدق میدانسته است و این نوع نگرش باعث می شود تا وثاقت شیخ طوسی از نظر سایر رجالیون دارای خدشه باشد.