باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: اگر قرض گيرنده صرف در مؤونه نكند و سال خمسى بر آن بگذرد بايد خمس آن را بدهد و وام دهنده نيز به محض آنكه پول را از قرض گيرنده گرفت بايد خمس آن را بپردازد.
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: اگر صرف در مؤونه نكنيد هر مقدار كه سال بر آن بگذرد بايد تخميس شود.
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: نمىتواند كسر نمايد، مگر مقدارى را كه در همان سال بايد بپردازد، زيرا همه بدهكارى صدق مؤونه آن سال را نمىكند.
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: در صورتى كه پول ملك آنان باشد و هرگاه بخواهند بتوانند پول را از بانك بگيرند، در اين صورت خمس تعلّق مىگيرد.
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: خمس آن را بايد بپردازد، مگر آن كه قرض را هزينه در مخارج زندگى كند.
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: با تذكّر به اين كه رهن گرفتن به نحو رايج در ميان مردم شرعاً جايز نيست و بايد در قالب قرض از مستاجر پول را بگيرد، لذا مبلغى كه قرض داده مىشود، تا به دست قرض دهنده نرسد، خمس ندارد ولى اگر پس گرفتنش بعد
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: اگر بدهی او سر رسید مشخصی ندارد و طلبکار آن را مطالبه می¬کند باید بدهی خود را بپردازد و الا می¬تواند پرداخت بدهی خود را به تأخیر بیندازد، ولی در این صورت باید خمس آنچه از مال او اضافه آمده است پرداخت شود.
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: ملاك در مؤونه فعليّت آن است، پس اگر يكجا سيصد هزار تومان را داد، جز مؤونه حساب شده و نسبت به آن مقدار از سود كسر مىگردد، پس وجهى براى دادن خمس آن سيصد هزار تومان نيست.
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: اگر به رسم امانت باشد، خمس به عهده صاحب مال است ولى اگر به صورت قرض بوده، به عهده وام گيرنده است اگر از سال بگذرد و مصرف ننمايد.
