امتناع ورزیدن از قرض دادن به اشخاصی که اهل پرداخت دین نیستند و یا اینکه به هنگام گرفتن طلب از آنها با تکلّف و مشاجره توأم باشد گناه حساب نمی شود؟
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: گناه نیست.
درختواره استفتائات
لیست استفتائات
حضرت امام ره در تحریر الوسیله، کتاب الدین، مسأله ۴، فرموده¬اند: یجوز التبرع بأداء دین الغیر حیّاً کان او میتاً… لذا شخص، با توجّه به این مسئله، آیا با اداء مطلق دیون معیّن و غیر معیّن مثل مقدار خمس و زکات، کفّارات، لقطه، رد مظالم و خلاصه هرگونه حق غیر (حال این غیر، چه پدر باشد، چه مادر، چه فرزند و یا هر کس دیگری) می تواند دیگری را بری الذّمّه کند؟ چه دیگری اطلاع داشته باشد چه نداشته باشد؟
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: در مواردی که احتیاج به نیّت ندارد، قصد تبرّع اشکال ندارد ولی در مواردی که نیّت احتیاج دارد باید در زمان قصد تبرّع به شخصی که از جانب او تبرّع شده، اعلام کند تا نیّت را خود او انجام دهد ولی از جانب میّت، تبرّع
حکم معامله جدّی به قصد فرار از دین چیست؟ چنین معامله ای آیا صحیح است یا محتاج به اجازه دیّان می باشد؟
باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: معامله صحیح است ولی اگر وقت دَین رسیده باشد، باید دَین را پرداخت می کرد و تعلل در آن حرمت تکلیفی دارد.