باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: «من شغله السّفر» کسی است که سفر، شغل او است مثل رانندگان اتوبوس و کامیون و «من شغله فی السّفر» کسی است که شغلش مثلاً تجارت است ولی برای تجارت باید سفر کند، و تفاوت آنها در احکام این است که کسی که «شغله السفر»

باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: اگر در سفر دریایی در چند نقطه ماندگار است به این معنا که ابتدا به مکانی رفته و یک یا چند روز توقف دارد و ماهی میگیرد و سپس به مکان دیگر می رود و توقف دارد عملا هر توقفی یک سفر محسوب شده و

باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: اگر حرفه و کار شما عرفاً رانندگی است، نماز شما تمام است.

باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: جواب: نمازهای آنها شکسته است مگر اینکه اتومبیل خود را کرایه دهد و در ضمن آن، خانواده خود را هم به مسافرت ببرد، یا عملا کثیر السفر هم شده باشد.

باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: با فرض مذکور، نمازهای شما شکسته است و اگر بخواهید نمازتان تمام باشد باید در دو هفته اوّل، هر هفته دو بار به قم سفر کنید و برگردید و بعد از آن، اگر هفته¬ای یک بار هم بروید نمازتان تمام است و این حکم تا

باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: اگر سکونت آنها در آنجا ۹ ماه است حکم مسافر را دارند و آن مکان حکم وطن را ندارد لذا بواسطه تعداد مسافرتها از شهری که وطن نیست و یا حکم وطن ندارد از مسافر بودن خارج نمی گردند.

باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: در فرض مذکور که هر روز به حد مسافت شرعی رفت و آمد می کند در هفته اول نماز او شکسته است و روزه نمی تواند بگیرد بعد از آن نماز او تمام و روزه را هم باید بگیرد.

باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: اگر شغل آنها در سفر نباشد (همانند دانشجویان و سربازان) و هر هفته یک مرتّبه مسافرت می کنند باید نماز را شکسته بخوانند و روزه نمی توانند بگیرند، مگر اینکه ابتدا دو هفته و هر هفته لااقل دو مرتبه سفر کنند تا مصداق کثیر السّفر

باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: نماز او شکسته است و روزه نمی تواند بگیرد مگر اینکه: یا قصد ده روز کند، یا به قصد وطن ۱ ماه مستمراً در آنجا بماند تا صدق وطن کند که در این صورت نماز او تمام و روزه هم باید بگیرد، و یا ابتدا

باسمه تعالی پاسخ استفتاء شما: اگر محل سکونت تا محل کار به حد مسافت شرعی است و سپس در محل کار ده روز را می¬ماند، می¬تواند سفر اول بعد از ده روز را از محل کار به محل سکونت حساب کند.